- χρησικτησία
- ηη απόκτηση της κυριότητας πράγματος ή ακινήτου με την καλόπιστη και νόμιμη νομή του για ορισμένο χρονικό διάστημα.
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
χρησικτησία
Look at other dictionaries:
χρησικτησία — η, Ν (αστ. δίκ.) τρόπος κτήσεως κυριότητας από εκείνον που κατέχει αδιατάρακτα ως κύριος ξένο πράγμα για ορισμένο χρονικό διάστημα, συγκεκριμένα, τρία χρόνια για κινητό ή δέκα χρόνια για ακίνητο. [ΕΤΥΜΟΛ. < χρήση / χρῆσις + κτησία (< κτητος … Dictionary of Greek
επικαρπία — Το εμπράγματο δικαίωμα ενός δικαιούχου (επικαρπωτή) να χρησιμοποιεί και να νέμεται ένα πράγμα ή ιδανικό μέρος πράγματος (καθώς και απαιτήσεις, ομολογίες κλπ.) που ανήκουν σε άλλο πρόσωπο και να απολαμβάνει τους καρπούς του, διατηρώντας όμως… … Dictionary of Greek
χρησιδεσπότης — ο, Ν (νομ.) πρόσωπο που απέκτησε κυριότητα με χρησικτησία. [ΕΤΥΜΟΛ. < χρήση / χρῆσις + δεσπότης] … Dictionary of Greek
δημόσια κτήματα — Τμήμα της περιουσίας του κράτους, η οποία περιλαμβάνει, όπως και η περιουσία των ιδιωτών, χρήματα και απαιτήσεις, κινητά και ακίνητα. Ωστόσο, ενώ ένα μέρος αυτής της περιουσίας δεν παρουσιάζει καμιά διαφορά από την ιδιωτική κτήση και αποβλέπει,… … Dictionary of Greek
Ντιντερό, Ντενί — (Denis Diderot, Λανγκρ 1713 – Παρίσι 1784)). Γάλλος φιλόσοφος, μυθιστοριογράφος και θεατρικός συγγραφέας. Γιος εύπορου μαχαιροποιού, είχε αρχίσει εκκλησιαστική σταδιοδρομία, αλλά σε ηλικία δεκαπέντε ετών την εγκατέλειψε και εγκαταστάθηκε στο… … Dictionary of Greek
